دل نوشته یک معلم بازنشسته و وداع با سیستم زنگ زده و فرسوده
سی سال چه خوش و زود گذشت و چه سخت و دیر گذشت؛ اما گذشت!
خوشحالم از گذشتش و ناراحتم از گذشتش اما چرا؟! مگر جمع نقیضین محال نیست؟! هست مگر نه؟!
۱- خوشحالم از اینکه با شور، شعور و شعف فراوان، اولین و یکی از مهمترین انتخابهای زندگیام را در میان صدها رشته و دانشگاه انتخاب کردم و در اولین اولویت انتخابی پذیرفته شدم و از بدو ورود به آموزش عالی با اساتید و دانشجویان بزرگواری آشنا شدم
حدود یک سالی است که به بهانهی درس و مدرسه، کمتر کودک، نوجوان و جوان و خانوادهای است که به اینترنت، گوشی هوشمند و... دسترسی نداشته باشد و شبانهروز با آن دستوپنجه نرم نکند.
درس و مدرسه و معلّم، با همهی کمبودها، کاستیها، ضعفها و مشکلات مادّی ومعنوی هنوز هم ارزش و جایگاه خود را در ذهن و دل خانوادهها و بزرگان داشته و دارد؛ امّا در طول یک سال گذشته تحصیلی و نیز با شروع سال جاری «کرونا ویروس»، موجب شد شکاف بین خانه و مدرسه و روابط روحی-روانی و ارتباط فیزیکی بین معلّم و دانشآموز عمیقتر و گستردهتر شود
کپی رایت © 1401 پیام اصلاح . تمام حقوق وب سایت محفوظ است . طراحی و توسعه توسط شرکت برنامه نویسی روپَل